Zo, Daar ben ik weer eens met een blog!
Het is er al enige tijd bij ingeschoten om verhaaltjes te schrijven over wedstrijden.
Nou heb ik afgelopen zomer eigelijk geen wedstrijdjes gelopen omdat ik een blessure aan mijn knie had. Waarmee ik dus niet echt voluit kon trainen of snelle tempo’s kon lopen. Nu ben ik weer rustig aan mijn kilometers aan het uitbouwen en heb al weer een aantal weg wedstrijdjes achter de rug. Ik zal van allemaal een klein verhaaltje doen.
|| 28 augustus 2016 Duo triatlon Noordoostpolder. (1/8e) ||
Deze wedstrijd samen aan de start met Wilbert Mazereeuw en Jeroen Vels. Wilbert zwom als een vis, Jeroen fietste als een gazelle en ik rende voor wat ik waard was. Ik starte als 5e loper met 2 minuten achterstand op de nummer 1. Finishen deed ik als eerste met een minuut voorsprong. Terwijl ik dacht toch best snel te lopen viel te tijd me toch best tegen. 19’40min dacht ik. Zelf vond ik het behoorlijk warm en veel draai punten waar ik haast tot stilstand kwam. Maar voor een eerste race was ik zeker tevreden en vooral dat we als team de hoogste trede op het podium mochten bestijgen. Super mooie dag gehad. Het was een super geslaagde dag, en wie weet doe ik volgend jaar zelf wel de 1/8e triatlon
|| 31 Augustus 2016 Windmolenloop 8,5 km op Urk ||
3 dagen na de 5km triatlon liep ik alweer de windmolenloop. Deze loop bestaat uit 4 wedstrijden (8,5 km) waarvan je beste 3 tijden mee tellen voor de competitie. Omdat ik er nog maar twee had meegedaan moest ik deze lopen om de competitie te winnen. Liever had ik niet meegelopen zo snel achter de triatlon aan maar ja de loop is altijd zo gezellig. Dus ik besloot de wedstrijd uit te lopen in een knappe tijd zonder volledig in het rood te lopen en met deze tijd de competitie te kunnen winnen. Gelukkig lukte dit in een mooie tijd van 34.30 Maar lekker gelopen had ik eigelijk niet echt. De drive was ver te zoeken en moest mezelf toch wel pushen om een constant tempo te lopen. Maar toch mooi 1e dame! Ik mocht weer een mooie beker in ontvangst nemen, altijd leuk.
|| 10 September 2016 Fishpotatorun 8 Engelse mijlen ||
10 dagen na de Windmolenloop liep ik mee met de Fishpotatorun. Deze run begint in Urk waar ik ben geboren en eindigt in Emmeloord waar ik nu woon. Het parcours is niet mijn favoriet maar de gezelligheid en alle bekenden aan de zijlijn maken het altijd tot een super gezellig evenement. Ik wist dat het moeilijk zou worden om mijn tijd van vorig jaar te evenaren. Vorig jaar rond deze tijd voelde ik me super fit en had veel km in de benen. Nu een zomer aan het zeuren met mijn knie maakte dat ik had besloten om niet super voluit te gaan lopen maar om wederom net als vorig jaar snelste dame van de polder te worden. Nou, gelukkig dat ik dat besluit genomen had, het was namelijk best warm. Ik liep samen met Tjerk Dijksta, Yvonne Meijer en nog een dame plus nog wat lopers in een mooi groepje met een mooi tempo. Met Tjerk had ik even een kort gesprekje van te voren en we hadden allebei zoiets ‘het is warm dus normaal starten en normaal finishen’ Dus ben ik bij Tjerk gebleven met lopen. Tot iets na Tollebeek liep het wel als vanzelf maar bij Tjerk en bij mij begon het vanaf dat moment wat stroevere lopen en besloten we een tandje terug te doen. Dat hielp en we liepen weer fijn met het groepje. Iets na het 10 km punt verloor in de aansluiting met Tjerk, Yvonne en de andere dame. Tjerk riep nog kom op maar ik vond het wel goed zo. Ik bleef mn eigen tempo lopen terwijl de rest ging versnellen en terwijl ik het gat steeds groter zag worden praatte ik mezelf moed ik. Vanaf de brug bij Emmeloord is het best nog een eind door Emmeloord heen en ik voelde dat als ik nu ging versnellen ik bij 12 km helemaal klaar zou zijn. Dit was een goede beslissing van mij. Bij 11,5 km kwam Agnes Olgers naast mij fietsen en begon op me in te praten en ik voelde dat ik dus best nog wat over had. Net voor de 12 km haalde ik de onbekende dame uit ons groepje in en zag ik Yvonne nog een stuk voor me lopen. Ik dacht of ik doe niets en ik baal dat ik het niet geprobeerd heb of ik ga ervoor en ga de laatste 900 meter nog alles geven wat ik heb. Dus dat werd de laatste optie! Met nog z’n 300 meter te gaan voor de finish haalde ik Yvonne in en wist ik dat ik vooral moet doorlopen en niet moest opgeven. En ja hoor in finishte z’n 3 seconden voor Yvonne en maar 2 seconden achter Tjerk. Maar wel dik anderhalve minuut langzamer als vorig jaar, maar wel snelste dame van de polder en van Flevoland. 7e dame overall en 3e seniore dame. Qua positie veel beter dan vorig jaar, dus dat was wel erg leuk. Na de wedstrijd nam ik dan ook een overheerlijk koud biertje in ontvangst van mijn zusje Louise en vierden we de prestatie die we allemaal geleverd hadden nog lang na.
Mijn conclusie van deze wedstrijd was dat ik de wedstrijd hardheid gewoon een beetje mis. De drive was een beetje weg, en de warmte had ik achteraf toch best veel last van. S’avonds een lekkere koppijn was de kers op deze dag. Maar ik was zeker blij met het resultaat.
|| 17 september 2016 Roendjen van ut Haventje op Urk ||
Onverwachts kon ik meedoen met deze loop. Dankzij mijn lieve collega’s en werkgever mocht ik deze wedstrijd meelopen. En ja, ik had er zin in. Ik was veel meer gemotiveerd dan de voorgaande wedstrijden terwijl ik weet dat deze race zwaar is. Het lijkt een beetje op een cross maar dan over straat. De wedstrijd bestaat uit 4x hetzelfde rondje en dan bijna 8 km lang. Tijdens het parcours ga je over een lang stuk strand, een lange bult op, en een trap. En die zware stukken bevinden zich allemaal in 1 km. dus de andere km van het rondje was bijkomen. Het is toch wel één van de mooiste loopjes die ik ken. Mijn tactiek was om de vlakke stukken gewoon heel had te lopen en de zware stukken iets minder hard dan ik eigelijk zou kunnen. Het fijne was dat ik er zin in had en de drive had om door te pushen. Op de zware stukken liep iedereen steeds bij me weg maar bij de vlakke stukken liep ik er weer naar toe. Ieder rondje voelde voor mij even snel en met ingang van het laatste rondje zag ik dat ik mijn eigen parcours record kon verbeteren. Dus hup nog 1 rondje vol gas! In de laatste 200 meter kon ik dan ook echt niet meer aanzetten en hield ik Cees Snoek dan ook echt niet meer bij. Ik finishte in een mooie tijd van 32’40. Een pr en een parcoursrecord voor mij. 1e dame en 12e overall van het gehele deelnemersveld met mannen en dames.
Na de race mocht ik een mooie beker in ontvangst nemen en daarna nog een middagje werken. Mooie geslaagde dag zo.
