Soms voel je het! Dit word mijn dag.
Zaterdag tijdens het loslopen liep ik tegen de wind in met gemak een paar kilometer 4’30 en kon ik gewoon rustig ademen en genieten. Wat eigelijk bijna onmogelijk is op Terschelling, is om niet te genieten.
Zondagmorgen heerlijk en relaxt ontbeten in hotel Skylge waar ik vanaf vrijdag mocht verblijven met Jessica Oosterlo en Marjon. Nog even een korte discussie over wel of geen armsleeves was ik er al snel over uit dat het weer perfect zou zijn voor een hemdje en een kort broekje.
Na een goeie bak koffie en een fijne warming up was het alweer tijd voor de start. Mooi dat ik in het wedstrijdvak mocht starten en dus vrij vooraan kon beginnen. De eerste kilometer is best lastig met scherpe bochtjes en even je plekje vinden. Deze liep ik in 4’11 en voelde echt te lekker. De kilometer daarna in 4’01 en liep vrij snel met een groepje heren die ik allemaal niet ken. Toch schrok ik een beetje van die 4’01 omdat dat misschien weer te snel zou zijn. Alhoewel het heel goed voelde.Toch liet ik mij iets afzakken en liep weer een kilometer in 4’11 maar kwam wel alleen te lopen en daar had ik nou net geen zin in. Ik voelde aan alles dat dat wel eens mijn dag kon worden en trok een sprintje naar het groepje en liep een kilometer van 3’57. Tevens de snelste kilometer van de race.
Mooi, aanhaken en bijblijven en tot het strand er gewoon voor gaan. Nee, deze dag ga ik ervoor dat waren mijn gedachten. En wat liep het mega geweldig. De klok van 10 kilometer kwam in zicht en volgens mij kwam ik dik in de 40 minuten door. Mijn tempo op mijn gps was wat van slag dus ik liep echt op gevoel en iedere 5 kilometer keek ik even hoe ik ervoor stond!
En dan na 10 km ga je op weg naar het strand. Nog steeds voelde ik mij heel sterk en vloog de opgang van het strand op, dit had ik immers geleerd tijdens mijn trailloopjes. Kleine pasjes, goeie arminzet, doorademen en net doen of je het leuk vindt. Alhoewel ik dacht dat ik best vlot omhoog ging vloog toch het hele groepje mannen mij voorbij en kwam ik als laatste boven. Dan maar vol gas naar beneden en zo sloot ik weer mooi aan op het strand. En wauw, het strand liep echt fantastisch. Niet eerder liep ik zo snel hier op het strand, ook niet eerder zo snel de kilometers voor het strand, haha. Hier haalde ik ook de 3e dame in die mij bij kilometer 7 voorbij liep. Maar ja, dan he! Dan komt die strand opgang. De vloek van deze wedstrijd, verschrikkelijk lang omhoog en mul zand. Nee niks voor mij, voor niemand denk ik. En als je denkt dat je er dan bent mag je daarna nog 200 meter licht omhoog lopen. En dan haalde mij helemaal uit mijn ritme.
En dan de LONGWAY to the finish. Helaas was ik mijn groepje kwijt en was ik ook alweer ingehaald door de dame die ik zojuist had ingehaald. En dan tegenwind, leuk dacht ik! Ondanks dat ik het pittig kreeg bleven mijn kilometertijden nog aardig oké en kon ik nog blijven pushen maar het gevoel wat ik op het strand nog had was totaal verdwenen. De longway is niet voor iedereen bekend maar dit is een lange weg van 4,5 kilometer die alsmaar rechtdoor gaat, verhard schelpenpad, en glooiend is. Ik dacht aan het moment van vorig jaar waar ik mijn trainer Jelle Luinstra aan zag komen fietsen en hij mij een beetje begon te pushen dat ik de marathon kon winnen. Toen kon ik ineens schakelen en ging mijn tempo ineens mega omhoog. Maar nu was er niemand, alleen ik en mijn gedachten, zere poten, beroerde loopstijl, en een happy mind omdat ik wist dat ik een dik PR ging lopen. Wat kan mij het schelen dat ik niet meer kan schakelen, dat ik er als een halve gare bij loop. Ik ga dit klusje klaren! Dit is mijn moment, mijn dag, mijn PR! En dan Jan Kooistra horen en de laatste kilometer in gaan. En ja, met bijna hetzelfde gevoel als vorig jaar, Door de leukste speaker Harm Noor naar de finish gepraat worden, alleen dan als 4e dame en sowieso een dik PR. De klok staat stil op 1:26,18 en ik heb na 2 jaar weer eens een PR gelopen van 1m22s! Jessica, waar ik het hele weekend mee opgetrokken heb, heeft de winst te pakken. Loopmaatje Jeroen die ook een mega PR loopt. Allemaal ons doel behaald. Na deze race geloof ik weer helemaal in mezelf en ben ik er van overtuigd dat er nog mooie dingen en tijden gaan gebeuren in samenwerking met mijn trainer Jelle Luinstra en mijn steun en toeverlaat Jeroen.
Wat een leuk verslag. Gefeliciteerd met je mooie prestatie. Zal volgend jaar toch ook een keer proberen een startnummer te bemachtigen voor de Berenloop.
Leuk verhaal van een echt boeiende loop